arbitrii

Triplicem scientiam oportet distinguamus in Deo, nisi periculose in concilianda libertate arbitrii nostri et contingentia rerum cum divina praescientia hallucianri velimus.

Archive 2005-08-01 2005

Tertiam denique mediam scientiam, qua ex altissima et inscrutabili comprehensione cujusque liberi arbitrii in sua essentia intuitus est, quid pro sua innata libertate, si in hoc, vel illo, vel etiam infinitis rerum ordinibus collocaretur, acturum esset, cum tamen posset, si vellet, facere re reipsa oppositum....

Rough Notes on Scientia Media 2005

Tertiam denique mediam scientiam, qua ex altissima et inscrutabili comprehensione cujusque liberi arbitrii in sua essentia intuitus est, quid pro sua innata libertate, si in hoc, vel illo, vel etiam infinitis rerum ordinibus collocaretur, acturum esset, cum tamen posset, si vellet, facere re reipsa oppositum....

Archive 2005-08-01 2005

Triplicem scientiam oportet distinguamus in Deo, nisi periculose in concilianda libertate arbitrii nostri et contingentia rerum cum divina praescientia hallucianri velimus.

Rough Notes on Scientia Media 2005

[109] "Hoc piarum mentium est, ut nihil sibi tribuant, sed totum gratiae Dei; unde quantumcunque aliquis det gratiae Dei, etiamsi subtrahat potestati naturae aut liberi arbitrii a pietate non recedit; cum vero aliquid gratiae Dei subtrahitur et naturae tribuitur quod gratiae est, ibi potest periculum intervenire."

Pneumatologia 1616-1683 1967

* Non est igitur gratia Dei in natura liberi arbitrii, et in lege atque doctrina sicut Pelagius desipit, sed ad singulos actus datur illius voluntate de quo scriptum est; pluviam voluntariam segregabis Deus haereditati tuae: [5587] 1

Pneumatologia 1616-1683 1967

Dei; unde quantumcunque aliquis det gratiae Dei, etiamsi subtrahat potestati naturae aut liberi arbitrii a pietate non recedit; cum vero aliquid gratiae Dei subtrahitur et naturae tribuitur quod gratiae est, ibi potest periculum intervenire.

Pneumatologia 1616-1683 1967

De Causa Dei, cap. viii., this profoundly learned doctor proposes this thesis, to be confirmed in the following chapter: “Quod nullus viator, quantacunque gratia creata subnixus, solius liberi arbitrii viribus, vel etiam cure adjutorio gratiæ, possit perseverare finaliter, sine alio Dei auxilio speciali.”

The Doctrine of the Saints��� Perseverance Explained and Confirmed 1616-1683 1966

His position he lays down in these words: “Donum perseverantiæ, in ratione doni perseverantiæ, et efficacia illius, nullo modo dependet effective ex libera co-operatione nostri arbitrii, sed a solo Deo, atque ab efficacia, et absoluto decreto voluntatis ejus, qui pro sua misericordia tribuit illud donum cui vult.”

The Doctrine of the Saints��� Perseverance Explained and Confirmed 1616-1683 1966

And the speciality of that grace he expresseth in the corollary wherewith he closeth the chapter, which is, “Quod nullus viator, solius liberi arbitrii, vel gratiæ viribus, aut amborum conjunctim, sine alio Dei auxilio speciali, potest perseverare per aliquod tempus omnino;” farther asserting the efficacy of special grace in and for every good work whatever.

The Doctrine of the Saints��� Perseverance Explained and Confirmed 1616-1683 1966