prodit

Si quis se laesum clamabit, aut conscientiam prodit suam, aut certe metum, Phaedr. lib.

Anatomy of Melancholy 2007

Et tener affectum prodit utrique pudor, &c. Their faces answer, and by blushing say,

Anatomy of Melancholy 2007

Prinicipio Ariadne velut sponsa prodit, ac sola recedit; prodiens illico Dionysius ad numeros cantante tibia saltabat; admirati sunt omnes saltantem juvenem, ipsaque Ariadne, ut vix potuerit conquiescere; post ea vero cum Dionysius eam aspexit,

Anatomy of Melancholy 2007

Huius generis et foeminas in Scythia, quæ vocantur Bithyæ, prodit Apollonides.

The Voyages and Travels of Sir John Mandeville 2004

Huius generis et foeminas in Scythia, qu� vocantur Bithy�, prodit Apollonides.

The Principal Navigations, Voyages, Traffiques and Discoveries of the English Nation 2003

Consilio etiam unius hominis addita rei dicitur fides; namque Proculus Julius sollicita civitate desiderio (163) regis, et infensa Patribus, gravis, ut traditur, quamvis magnae rei auctor, in concionem prodit.

The Lives of the Twelve Caesars, Volume 02: Augustus Gaius Suetonius Tranquillus

The same sense of _prodere_ at _Met_ II 433 'impedit amplexu nec se sine crimine _prodit_', _Met_ XIV 740-41 'adapertaque ianua factum/prodidit', and _Am_ I viii 109 'uox erat in cursu, cum me mea

The Last Poems of Ovid 43 BC-18? Ovid

Consilio etiam unius hominis addita rei dicitur fides; namque Proculus Julius sollicita civitate desiderio (163) regis, et infensa Patribus, gravis, ut traditur, quamvis magnae rei auctor, in concionem prodit.

De vita Caesarum Gaius Suetonius Tranquillus

Atqui nec opes inexpletam restinguere auaritiam queunt nec potestas sui compotem fecerit quem uitiosae libidines insolubilibus adstrictum retinent catenis, et collata improbis dignitas non modo non efficit dignos, sed prodit potius et ostentat indignos.

The Theological Tractates and The Consolation of Philosophy Anicius Manlius Severinus Boethius 1908

Sed tamen cum dico Basilium in puniendis labiorum peccatis leniorem esse, non quodlibet turpium sermonum genus, non immunda colloquia (quomodo enim presbyteris hoc vitio pollutis honorem cathedrae reliquisset?), sed ejusmodi intelligenda est peccandi voluntas, quae foras quidem aliquo sermone prodit, sed tamen quominus in actum erumpat, subeunte meliori cogitatione, reprimitur.

NPNF2-08. Basil: Letters and Select Works 1895